کد مطلب:18819 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

دو طرز تفكر افراطي و تفريطي در زمينه «پذيرش عمل خير غير مسلمانان از سوي خداوند» چيست؟

معمولاً كساني كه داعية روشنفكري دارند با قاطعيت مي‎گويند هيچ فرقي ميان مسلمان و غير مسلمان، بلكه ميان موحّد و غير موحّد نيست؛ هركس عمل نيكي انجام دهد، خدمتي از راه تأسيس يك مؤسسه خيرية و يا يك اكتشاف و اختراع و يا از راه ديگر انجام دهد، استحقاق ثواب و پاداش از جانب خداوند دارد.
مي‎گويند خداوند عادل است و خداي عادل ميان بندگان خود تبعيض نمي‎كند؛ براي خداوند چه فرق مي‎كند كه بنده اش او را بشناسد يا نشناسد؛ به او ايمان داشته باشد يا نداشته باشد؛ خداوند هرگز به خاطر اينكه يك بنده‎اي با او رابطة آشنايي و دوستي ندارد، عمل نيك آن بنده را ناديده نمي گيرد و اجر او را ضايع نمي‎گرداند؛ و به طريق اولي اگر بنده‎اي خدا را بشناسد و عمل نيك انجام دهد ولي فرستادگان او را نشناسد و با آنها رابطة آشنايي و پيمان دوستي نداشته باشد خط بطلان روي عمل نيك او نمي‎كشد.
نقطة مقابل اينها دستة ديگري هستند كه تقريباً همة مردم را مستحق عذاب مي‎دانند و براي كمتر انساني عمل مقبول و فرجام نيك معتقدند. اينها يك حساب ساده‎اي دارند، مي‎گويند مردم يا مسلمانند و يا غير مسلمان، غير مسلمانها كه تقريباً سه ربع مردم جهان را تشكيل مي‎دهند به اين جهت كه مسلمان نيستند اهل دوزخند؛ مسلمانان نيز يا شيعه‎اند و يا غير شيعه؛ غير شيعه كه تقريباً سه ربع مجموع مسلمانان را تشكيل مي‎دهند به اين جهت كه شيعه نيستند اهل دوزخند؛ شيعيان نيز اكثريّتشان ـ در حدود سه ربع ـ تنها اسم تشيع دارند و اقليتي از آنها به اولين وظيفة خود كه «تقليد» از يك مجتهد است آشنا هستند تا چه رسد به ساير وظايف كه صحّت و تماميّت آنها موقوف به اين وظيفه است؛ اهل تقليد هم غالباً اهل عمل نيستند. عليهذا بسيار اندكند كساني كه اهل نجات مي‎باشند.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج1 – عدل الهي
شهيد مطهري